Μια μικρή ιστορία από τον σχολικό κήπο του 3ου δημοτικού σχολείου Αλμυρού
Τη χρονιά που πέρασε αξιοποιήσαμε τον χρόνο που μας δόθηκε από το ωρολόγιο πρόγραμμα για τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων για να καινοτομήσουμε!
Ίσως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καινοτόμα η ενασχόλησή μας με τον σχολικό κήπο, μιας κι αυτός έχει συνεχή λειτουργία εδώ και 12 χρόνια στο σχολείο μας, όμως αυτή η δραστηριότητα μας απασχόλησε περισσότερο και ήταν η πλέον αποδοτική σε μορφωτικούς αλλά και κυριολεκτικούς καρπούς.
Ξεκινήσαμε στα τέλη Σεπτέμβρη με καθαρισμό του χώρου, σκάψιμο και δημιουργία παρτεριών, που τη φροντίδα του καθενός ανέλαβε μια ομάδα παιδιών.
Στη συνέχεια φυτέψαμε σπόρους από παλιές ντόπιες ποικιλίες σπόρων, παντζάρι, μαρούλια, σέσκουλο (παζί το λέμε εδώ), ένα είδος μπρόκολου (λαχανίδα), κρεμμύδι και αργότερα (αρχές Νοέμβρη) κουκιά! Βεβαίως περιποιηθήκαμε και τα βότανα (δυόσμος, μελισσόχορτο και ρίγανη), καθώς και τις φραουλιές που είναι πολυετή φυτά με μόνιμη πλέον θέση στο κηπάκι.
Τα φυτά μας φυτρώνουν κι αρχίζουν να μεγαλώνουν. Παρακολουθούμε την ανάπτυξή τους. Στις τακτικές επισκέψεις μας φροντίζουμε να έχουν πάντα αρκετή υγρασία και καθαρίζουμε το χώρο από ζιζάνια. Καταγράφουμε τη θερμοκρασία του αέρα αλλά και του εδάφους, κρατάμε ημερολόγιο εργασιών και προβλημάτων της καλλιέργειας.
Κάποια φυτά μεγαλώνουν και γνωρίζουμε τα μέρη τους (φύλλα, βλαστός, ρίζα, άνθη), ιδιαίτερα αυτά που πρόκειται σύντομα να συλλέξουμε για το γεύμα που οργανώνουμε στην αίθουσα της τάξης μας σε συνδυασμό με τη δράση σχετικά με τη διατροφή. Έχουμε ήδη μιλήσει αρκετά για τη διατροφική αξία των λαχανικών και ήρθε η ώρα να το δοκιμάσουμε στο τραπέζι μας. Κάποια λαχανικά που υπάρχουν σε σημαντική ποσότητα θα τα πάρουμε στο σπίτι μας!
Ο ενθουσιασμός από το να έχεις παρασκευάσει ο ίδιος τουλάχιστο ένα μέρος της τροφής σου είναι μάλλον προφανής και μεταδοτικός! Ακόμη περισσότερο όταν το γεύμα μας συμπίπτει με την αποκριάτικη γιορτούλα μας!
Αν νομίσατε ότι κάπου εδώ τελειώνει η δράση μας με το κηπάκι κάνετε λάθος. Ο σχολικός μας κήπος είναι εδώ όλες τις εποχές και πάντα έχει να μας προσφέρει γνώσεις, εμπειρίες, ερωτήματα αλλά και γεύσεις και καρπούς, όπως οι φράουλες που θα φάμε προς το τέλος του Μάη!
Σχετικά με τη βιοποικιλότητα και χωρίς να το έχουμε σχεδιάσει εξ αρχής προέκυψε η ιδέα να φυτέψουμε σπόρους καλοκαιριάτικων λαχανικών (ο δάσκαλος μετέχει στην οργάνωση για τη διατήρηση των παραδοσιακών σπόρων και της βιοποικιλότητας Σιτώ) και να τα καλλιεργήσουμε στο σπίτι του ο καθένας ή ακόμη και να τα πουλήσουμε… Όχι για να πλουτίσουμε βέβαια αλλά για να προσφέρουμε τα όποια έσοδα στο κοινωνικό παντοπωλείο της ενορίας μας!