Προέλευση:
Από ταξίδι μου στο μοναστήρι Τιμίου Προδρόμου Ανατολής Κισσάβου, το 2013.
Διατηρητής-καλλιεργητής:
Γιάννης Κασσης , ΣΠΟΡΙΤΕΣ ΑΙΓΙΝΑΣ, το καλλιεργεί στην Αίγινα από το 2013 το φυτό έδειξε αμέσως ότι ήταν κατάλληλο για τις τοπικές κλιματικές συνθήκες.
Χαρακτηριστικά:
Το μήκος του καρπού φτάνει περίπου τα 40 εκ. είναι άσπρος με απαλό χνούδι και αυλακώσεις κατά μήκος . Όταν ωριμάσει πολύ, δεν γλυκίζει όπως μερικά ξυλάγγουρα.
Το φυτό είναι έρπον και μπορεί να αναρριχηθεί αλλά με βοήθεια όχι από μόνο του. Εγώ το προτιμώ όρθιο γιατί δεν βρέχεται, στεγνώνει εύκολα και το φυτό καθώς μεγαλώνει είναι πιο ελεγχόμενο για πιθανές ασθένειες.
Όσο μεγαλώνει το κορφολογώ δηλ. κόβω την κεντρική κορυφή ώστε να βγάζει παρακλάδια. Στα παρακλάδια δένει αγγουράκια [ άλλοι καλλιεργητές δεν κάνουν καθόλου κορφολόγημα προτιμούν να το αφήνουν ήσυχο να κάνει αυτό ότι θέλει ] επίσης όσο μεγαλώνει τα παλιά φύλλα χαλάνε και πρέπει να αφαιρούνται.
Σπορά, Αναπαραγωγή, Κράτημα σπόρου:
Τον Μάρτιο κάνουμε σπορείο που δεν είναι απαραίτητο γιατί από μέσα Μαρτίου μπορεί να μπει κατευθείαν στο χώμα, 40 εκ φυτό από φυτό .
Φυτρώνει και αναπτύσσεται γρήγορα Ιούνιο είναι έτοιμα. Την άνοιξη θέλει Ήλιο αλλά και σε ημισκιερά μέρη πάει καλά .
Αφήνουμε ένα ατζούρι σε ένα φυτό για σπόρο [συνήθως όχι το πρώτο ] και δεν αφήνουμε να δέσει άλλο ατζούρι ώστε το φυτό να δώσει την δύναμη του στους σπόρους . Αυτό μεγαλώνει κιτρινίζει και το μαζεύουμε όταν ξεραθεί το φυτό, βγάζουμε το σπόρο σε ένα δοχείο με νερό και κρατάμε τους σπόρους που βυθίζονται, ενώ ότι επιπλέει το πετάμε. Ξεπλένουμε σε ένα σουρωτήρι τους στεγνώνουμε σε ένα πιατάκι και τους φυλάμε σε ένα βαζάκι στην αρχή ανοιχτό προσέχοντας μην μουχλιάσουν.
Άλλες Παρατηρήσεις
Η πιο συνηθισμένη ασθένεια είναι μύκητες , ωίδιο, τετράνυχος αναλόγως την θερμοκρασία και την υγρασία.